Statushouders

Statushouders zijn vluchtelingen met een tijdelijke verblijfsstatus. Zij zijn inburgeringsplichtig. Ze mogen werken, en moeten ook naar school. Het inburgeren duurt vaak langer dan een jaar. Mensen leren niet alleen de taal maar bijvoorbeeld ook hoe ons verzekeringsstelsel in elkaar zit. Statushouders worden verdeeld over gemeenten in Nederland. Dit gaat naar het aantal inwoners per gemeente. Het Rijk bepaalt elk half jaar hoeveel statushouders elke gemeente moet huisvesten. Dat heet ‘taakstelling’. Grotere gemeenten moeten meer nieuwe statushouders huisvesten dan kleinere gemeenten.

Statushouders verblijven nu, na het verkrijgen van hun verblijfsvergunning, vaak langer dan drie maanden in een asielzoekerscentrum. Dit helpt niet voor hun integratie. Het legt bovendien extra druk op de asielzoekerscentra, die overvol zijn. Om doorstroming in azc’s te versnellen, is besloten de taakstelling per gemeente vanaf 2023 te verhogen. Dat betekent dat iedere gemeente per half jaar meer statushouders moet huisvesten, dan het afgelopen jaar.